Kolejne spotkanie z serii "Wszyscy jesteśmy fotografami". Gościem będzie Anna Beata Bohdziewicz
W ramach cyklu "Wszyscy jesteśmy fotografami", 5 listopada o godz. 18:00 w barze Studio odbędzie się trzecie spotkanie, tym razem z Anną Beatą Bohdziewicz. Temat wieczoru brzmi: "Dzienniki fotograficzne, czyli po co utrwalać codzienność".
Autorka opowie o problemach, związanych z realizacją długoterminowego projektu, jakim jest "Fotodziennik czyli piosenka o końcu świata", prowadzony od 32 lat. Od czasów reżimowej propagandy i cenzury do epoki internetu i wolnych mediów. Od fotografii analogowej do cyfrowej. Od bromowych odbitek i blaknących flamastrów do wydruków cyfrowych. Od osobności i prywatności do ekshibicjonizmu w portalach społecznościowych i prasie brukowej. Czy tempo zmian cywilizacyjnych, wielokulturowość i mnogość narracji umożliwiają w ogóle uchwycenie i zapisanie obrazu "codzienności"? Czy nieustanny zalew milionów obrazków fotograficznych nie niweluje wartości rejestracji i fotografii jako takiej?
Więcej o wydarzeniu: FB
Anna Beata Bohdziewicz - fotografka niezależna z Warszawy, kuratorka wystaw i autorka tekstów o fotografii. Pracowała w filmie jako asystent i II reżyser, współpracując z takimi twórcami jak Walerian Borowczyk, Krzysztof Kieślowski, Filip Bajon, Andrzej Trzos-Rastawiecki i Krzysztof Zanussi. W latach 80. współpracowała z prasą podziemną, po roku 1990 - z wolnymi mediami. Na przełomie lat 1980/81, uczestnicząc w wydarzeniach związanych z "Solidarnością", wypracowała własny język fotografii dokumentalnej. Problemy, zdarzenia, ludzi fotografka przedstawia w cyklach osobistych obrazów: od detalu, po szerokie, kontekstualne i symboliczne wypowiedzi. Najlepszym tego przykładem jest prowadzony systematycznie od 1982 roku Fotodziennik, czyli piosenka o końcu świata - zbiór zdjęć opatrzonych datą i osobistym komentarzem, a także inne cykle fotografii jak Chorasan (podróż po Afganistanie w1975 r. ), Kapliczki Warszawskie (Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2009, z tekstami Magdaleny Stopy), 1981. Lekki powiew wolności (Monoplan, Warszawa 2013), Spalona Solidarność, Antypocztówki, Prywatna telewizja, Piękni i szczęśliwi . W 2007 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi na polu fotografii niezależnej.