Zwiększamy głębię ostrości zdjęć makro. Zobaczcie, jak korzystać z techniki focus stacking, aby zapewnić zdjęciom ostrość w całym obszarze
Foto
|
Focus stackingTechnika wykorzystywana do zwiększenia głębi ostrości wykraczającej poza fizyczne możliwości optyki aparatu. Jest najczęściej stosowana przez fotografów makro, gdyż daje niesamowicie dużą kontrolę nad głębią ostrości. Obiektywy dają najostrzejszy obraz z przysłoną pomiędzy f/4 a f/11. Jedną z zalet focus stackingu jest to, że nie musicie martwić się o głębię ostrości konkretnych ujęć, gdyż po edycji głębia będzie znacznie poszerzona. |
Głębię ostrości determinują trzy czynniki: ogniskowa, odległość od obiektu oraz wielkość otworu przysłony. W przypadku zdjęć zbliżeniowych, głębia ostrości jest mocno ograniczona, ponieważ obiektywy makro mają zazwyczaj długą ogniskową i pozwalają ostrzyć z małej odległości. Daje to wyjątkowo małą głębię ostrości, której w większości przypadków fotografowie oczekują. Ale co w przypadku, gdy chcecie, by całe zdjęcie było idealnie ostre?
Należy wtedy wykonać kilka zdjęć, przy czym na każdym w polu ostrości powinien znajdować się inny obszar. Za pomocą Photoshopa trzeba zebrać wszystkie najostrzejsze obszary ze zdjęć i połączyć w jedno. Potrzebny jest do tego stabilny statyw oraz obiekt, który nie będzie się poruszał między kolejnymi ujęciami. Na początku należy wyostrzyć na najbliżej znajdujący się element, potem wykonać serię zdjęć z lekkim przesunięciem płaszczyzny ostrości, do czasu aż polem ostrości zostanie objęty cały kadr.
Wydaje się to trudne, ale nie martwcie się. Photoshop wykona najcięższą część pracy za Was, załaduje wszystkie zdjęcia do jednego okna, ale na oddzielne warstwy, potem automatycznie nałoży na siebie najostrzejsze obszary i maskując pozostałe części, ukaże super ostry obraz. Automatyzacja pozwala na dużą oszczędność czasu. Ręczne wykonywanie tych czynności byłoby naprawdę pracochłonne i irytujące, dlatego wsparcie Photoshopa jest tutaj niezbędne.
W tutorialu użyliśmy stworzonego przez nas skrótu klawiaturowego, który miał za zadanie ułatwić pracę dzięki szybkiemu ukrywaniu i odkrywaniu warstwy. W łatwy sposób mogliśmy na bieżąco porównywać konkretne warstwy z wyostrzoną wersją zdjęcia i korygować wszelkie niedociągnięcia, bez potrzeby jeżdżenia po panelu kursorem.