Odkryj jedne z najwspanialszych miejsc na świecie, widzianych oczami Charliego Waite'a
PROfil |
 |
| Charlie Waite Jest powszechnie uważany za jednego z największych fotografów krajobrazowych. Jest również współzałożycielem firmy fotograficznej Light & Land, a także organizatorem corocznego konkursu Take A View Landscape Photographer Of The Year, który w tym roku będzie miał już swoją 11. edycję. |
Mineło już 25 lat, od kiedy brytyjski fotograf krajobrazu Charlie Waite założył wraz z kolegą firmę organizującą wyprawy fotograficzne Light & Land. W tym czasie prowadząc fotowyprawy i wycieczki, odbył wiele śmiałych podróży, które zaprowadziły go w różne zakątki świata, gdzie odkrył niezwykle fotogeniczne miejsca. Jego wprawne oko pozwoliło mu oddać poetyckiego ducha tych miejsc na zdjęciach wyróżniających się oryginalną graficzną formą. Aby to uczcić i zainspirować Cię do zaplanowania własnych podróży, daliśmy Charliemu trudne zadanie sporządzenia listy 25 – jego zdaniem – najlepszych lokalizacji.
„Wybór 25 najlepszych miejsc do wykonywania fotografii krajobrazowych był dla mnie sporym wyzwaniem” – przyznaje Charlie. „Pomyślałem więc, że przedstawię te z nich, z których – jak sądzę – odszedłem, stając się lepszym człowiekiem i które wzbogaciły mnie, ponieważ pozwoliły mi doświadczyć czegoś wyjątkowego dla tej właśnie części świata. Proces ich odkrywania był tak pouczający i rozwijający, że jestem ogromnie wdzięczny, że miałem okazję zaczerpnąć inspiracji z ich niesamowitego piękna”.
Na kolejnych stronach możesz rozkoszować się wspaniałymi obrazami Charliego i dowiedzieć się, za co kocha konkretne lokalizacje. Niektóre z nich znajdują się blisko jego domu i przedstawiają urocze miejsca w Wielkiej Brytanii, podczas gdy inne mają egzotyczny urok, który z pewnością sprawi, że zapragniesz je odwiedzić.
Wystarczy tylko, aby ktoś wspomniał o leżącym we Francji regionie noszącym nazwę Prowansja, a od razu przed oczami staną Ci ciągnące się po horyzont pola lawendy. Jeśli masz szczęście spotkać rolnika, który ma malarską wyobraźnię, istnieje spora szansa, że trafisz na pole lawendy przylegające do pola tego, co nazywam „komiksowymi” słonecznikami. Jeśli chciałbyś zatem zrobić wspaniałe zdjęcia ukazujące taki widok, musisz się udać do Prowansji w odpowiednim czasie. W tym cudownym regionie latem bywa bardzo gorąco, ale zawsze znajdzie się tam kilka stodół z kamienia, w których można znaleźć trochę cienia, ale można też poszukać ochłody w legendarnym opactwie w Senanque.
W Camargue, krainie geograficznej noszącej tę samą nazwę, co słynna rasa dzikich koni, znajdują się odcinki kanałów z wolno płynącą wodą i porośnięte trzciną, które mają swój urok, a dokoła nich zawsze rośnie dużo lawendy.
Petra i Wadi Rum wydają się być dwugwiazdkowymi atrakcjami w tym zadziwiającym kraju. W Petrze dominującym kolorem jest ochra. Kolor tej konkretnej skały, miejscami zabarwionej na niebiesko, wymagał abstrakcyjnego podejścia.
Po około 850 stopniach prowadzących w kierunku Al-Deir, na szczycie Twoim oczom ukazuje się zapierający dech w piersiach widok wielkiego klasztoru. Fotografów kuszą Skarbiec i liczne inne lokalizacje w Petrze, ale wspinaczka na górę, aby zobaczyć i uwiecznić na zdjęciach Al-Deir jest obowiązkowym punktem każdej wycieczki.
Jeśli widziałeś film Lawrence z Arabii, dolina Wadi Rum, znajdująca się ok. 60 km od Akaby, powinna być następna na Twojej liście. Rozbij tam obóz, wstań o świcie i wyobraź sobie Petera O'Toole'a, Davida Leana i całą ekipę filmową w 1962 roku.
Mam nadzieję, że pewnego dnia Libia znowu stanie się krajem otwartym na turystów, aby ludzie mogli ją zobaczyć taką, jaką była wcześniej. Przekonałem się, że w przypadku wielu stanowisk archeologicznych bardzo trudno jest uzyskać wyraziste zdjęcia, ale Libia oferowała uderzająco piękne klejnoty z przeszłości, a także cudowne pustynne krajobrazy. Byłem zszokowany tym, że część cennych posągów, bez wątpienia o znacznej wartości, była pozostawiona na zewnątrz, tak jakby nie przejmowano się ich historycznym znaczeniem. Nie mogę już się doczekać, by znowu tam wrócić.
Opisanie Toskanii nie jest łatwym zadaniem. Istnieje tam mnóstwo wspaniałych i zachwycających miejsc do sfotografowania, które są wyjątkowo „fotogeniczne”. Nigdy tak naprawdę nie wiedziałem, co to słowo oznacza, ale jeśli krajobraz może mieć piękną twarz, to, tak, Toskania jest fotogeniczna. Postaraj się zjechać z głównego szlaku i odkryć „strade bianhe” („białe drogi”) fotografując je w toskańskim krajobrazie. Pomyśl o odwiedzeniu tego regionu w środku zimy, aby uwiecznić także toskańską pustkę i ciemne światło pochłaniane przez cyprysy, prezentujące się wspaniale na odległych wzgórzach.
Ta górska dolina jest miejscem rytuału przejścia każdego fotografa krajobrazu. Znam tylko kilku, którzy nigdy tam nie byli. Wspaniały szczyt Buachaille Etive Mòr jest jednym z najchętniej fotografowanych tematów, ale wielu nie mogło się oprzeć – w tym także i ja – widokowi schroniska Black Rock Cottage. Może się wydawać, że miejsce to już wszystkim spowszedniało, ale dla fotografa może być ono zupełnym odkryciem i dać mu poczucie doświadczenia czegoś absolutnie wyjątkowego, mimo że tak wiele innych osób już tam było. Glencoe wszak nigdy nie wygląda tak samo; niezależnie od tego, czy lubisz fotografować krajobraz doliny ze szczytu czy też wręcz odwrotnie, Glencoe jest jednym z najpiękniejszych dzikich i odległych miejsc.
Ten oddalony o 12 godzin lotu od Wielkiej Brytanii stan leżący na południu Indii jest obszarem zalewowym, który niektórzy nazywają nawet „indyjską Wenecją”. Kanały, kanały i jeszcze więcej kanałów, z całym bogactwem wartych uwiecznienia cudownych scen z pomarańczowymi i fioletowymi sari na tle ciemnozielonej roślinności jest czymś, co wielu fotografów mogłoby określić rajskim światem stworzonym na wzór koła barw. Jedną z możliwości, która daje najwięcej szans wykonania wspaniałych zdjęć podczas wizyty w Kerali, jest wynajęcie łodzi mieszkalnej, a niektóre z nich bywają naprawdę luksusowe. Spróbuj wstać o świcie i przy stłumionym odgłosie warkotu silnika spędzić poranek w towarzystwie przelatujących obok egzotycznych ptaków wodnych, a być może dostrzeżesz gdzieś gigantycznego zimorodka siedzącego na napowietrznym drucie.
Nie jedź do Vermont, jeśli masz awersję do dyń: na jesieni cały stan wydaje się wręcz zasypany tymi cudownymi, bulwiastymi warzywami. Ale to, co w Vermont najlepsze, znaleźć można na głębokiej prowincji. Szukaj spokojnych jezior i odbijających się w ich tafli trzcin i traw. Znajduje się tam też kilka zachwycających białych kościołów ze ścianami wykonanymi z wąskich listewek, a na prowadzących do ich wejścia schodach często leżą w ciekawy sposób rozmieszczone dynie. Zanocuj w Montpelier i wybierz się na spacer do Maine, aby sfotografować interesujące latarnie morskie w wieczornej mgle.
Byłbym zaskoczony, gdybym usłyszał o jakimkolwiek fotografie lub podróżniku, który wchodząc na teren wspaniałego Parku Narodowego Yosemite, nie wymówił nazwiska wielkiego Ansela Adamsa lub przynajmniej Johna Muira. Niewielu fotografów poddałoby w wątpliwość stwierdzenie, że Adams był świetnym technikiem i artystą w jednej osobie. Nie ma też chyba ani jednego fotografa krajobrazu, który nie próbowałby wykonać w Dolinie Yosemite zdjęcia podobnego do jego obrazu zatytułowanego „Clearing Winter Storm”. Jeśli jesteś przy forsie, możesz zatrzymać się w Majestic Yosemite Hotel, bardziej znanym jako Ahwahnee Hotel.
Jeśli jakikolwiek fotograf krajobrazowy miałby nieograniczony czas na poświęcenie się swojej pracy, wówczas „Wyspy Zachodnie” mogłyby mu dostarczyć tematów do zdjęć na co najmniej dwa miesiące ciągłego fotografowania – to marzenie o wyprawie, które wielu chciałoby urzeczywistnić. Jest tam tak wiele różnorodnych scenerii, że każdy znajdzie temat dla siebie, a wyspa Skye od wielu lat uznawana jest za najbardziej fotogeniczne miejsce. Warto odwiedzić jak najwięcej wysp; jednak jeśli masz bardzo mało czasu, z pewnością nie możesz pominąć Harris i Lewis.
35 lat temu, nigdy nie słyszałem o Palouse i tylko przez chwilę byłem w Stanach Zjednoczonych. Dziś uważam, że Palouse to pod kątem wykonywania zdjęć pejzażowych jeden z najbardziej interesujących regionów, jaki znam. Od końca kwietnia do maja natrafić tam można na niezwykle różnorodne uprawy zbóż; ale najlepiej oglądać je ze słynnego Steptoe Butte, dziwacznego wzgórza wulkanicznego górującego w samym środku tego niezwykłego krajobrazu. Z jego szczytu rozpościera się 360-stopniowa panorama. Trzeba znaleźć się na nim o świcie: tylko godzinę później wzory widoczne w krajobrazie nie są już tak oczywiste i, jak w przypadku każdego rozległego pejzażu, stają się płaskie i pozbawione życia.
Ale jeśli uda Ci się tam być i o świcie, i o zmierzchu, to wrócisz do domu z bogatą kolekcją zdjęć krajobrazowych.
Tak wiele moich fotografii powstało dzięki temu, że byłem dociekliwy i drążyłem temat. Jestem pewien, że to samo dotyczy wielu moich wybitnych kolegów. Zachwycające targowiska Marrakeszu i wiele fragmentów marokańskiego wybrzeża cieszą się wśród fotografów zasłużonym uznaniem, jednak nigdy nie byłem w Safi. Robienie zdjęć obfituje w różne wspaniałe niespodzianki, które mogą dostarczyć fotografowi inspiracji pozwalającej mu pracować przez cały dzień, a nawet jeszcze dłużej. Nie miałem w planie znalezienia bramy otoczonej tymi wszystkimi elementami geometrycznymi, które uczyniły tę scenę tak bardzo efektowną. Był to zatem kolejny szczęśliwy traf. Dwa tygodnie spędzone w Maroku da Ci mnóstwo okazji do wykonania wspaniałych zdjęć krajobrazów i portretów ludzi. A do tego można tam się udać o każdej porze roku.
Uważam, że Francja jest ciągle jednym z najmniej odkrytych krajów w Europie kontynentalnej. Byłem tam wiele razy i zawsze udaje mi się znaleźć nowe, interesujące lokalizacje. Departament Lot położony w regionie Oksytanii jest najbardziej znany z wielkich skarp i trzech potężnych rzek: Lot, Celé i Dordogne. To jeden z moich ulubionych obszarów nie tylko ze względu na krajobraz, ale także cudne wioski i samotne szopy. Nie ma nic lepszego od dobrej szopy. Moją ulubioną wioską w tym regionie jest zdecydowanie Curemonte, leżąca na granicy departamentów Lot i Correze. Jest to klasyczna francuska perełka – wioska przepięknie wtapiająca się w otaczający ją krajobraz.
To kraj, w którym odnosi się wrażenie, że nic się nie wydarzyło, nic się nie dzieje i nic się nie zdarzy. Nie sądzę, abym był w jakimkolwiek innym kraju, w którym tak bardzo można doświadczyć zarania dziejów. Będąc tam, ma się wrażenie, że jest się świadkiem absolutnego początku świata. Oglądając tamtejsze krajobrazy, bardzo trudno jest ocenić odległość. Nigdy bym nie pomyślał, że mogę poczuć się gdzieś tak bardzo samotny, ale jednocześnie czuję się tam jak w domu.
Jednym z moich pierwszych zadań było sfotografowanie ciekawych miejsc leżących wzdłuż centralnej części Drogi Kambryjskiej. Odkrycie miasteczka Barmouth i góry Cadair Idris było wspaniałą niespodzianką. Gorąco polecam podróż do tego cudownego regionu, a po jej zakończeniu udaj się na południe i zatrzymaj w St Davids, aby odkryć zachwycającą linię brzegową hrabstwa Pembrokeshire. Jeśli masz w sobie choć trochę z geologa, to z pewnością się nie zawiedziesz.
Zawsze wiedziałem, że któregoś dnia będę musiał odwiedzić Somme; nie wiedziałem tylko, kiedy nadarzy się ku temu okazja. Inspiracją do przedsięwzięcia tej podróży okazała się lektura książki Birdsong Sebastiana Faulksa. Powinienem był wiedzieć, że jest to w przeważającej mierze płaski region, ale po przyzwyczajeniu się do takiego ukształtowania terenu zachwyciłem się tym surowym obszarem.
Pewnego dnia znalazłem tam kilka drzew otoczonych falującymi na wietrze trzcinami; spędziłem tam kilka dobrych godzin, czekając na światło. Pomimo świadomości okropności wydarzeń historycznych związanych z tym miejscem, nie chciało mi się stamtąd odchodzić, ale w końcu zrobiłem to z ciężkim sercem.
Jeśli, podobnie jak ja, uważasz odwiedzanie kościołów za ogromnie przyjemne doświadczenie, udaj się do Damme – miasta leżącego zaledwie kilka kilometrów na północny wschód od przepięknej Brugii – aby zobaczyć jedną z najpiękniejszych alei wysadzanych drzewami. Czasami może pojawić się tam delikatna mgiełka, która doda scenie nieco tajemniczości. Nie zapomnij jednak o Brugii, ponieważ można w niej spędzić przynajmniej trzy–cztery dni na robieniu zdjęć. To miasto to prawdziwy belgijski klejnot i znajduje się tam mnóstwo sklepów sprzedających czekoladę.
Od kiedy pamiętam, linia brzegowa Kornwalii, z uwagi na jej popularność, dzielona jest na część północą i południową. Ja uwielbiam obie strony, więc nigdy nie dam się wciągnąć w żaden spór. Ujście rzeki Camel nigdy mnie nie zawiodło – piękniejszym fragmentem wybrzeża jest chyba tylko wschodnia strona wyspy St Michael’s Mount. Wydaje mi się, że południowe wybrzeże Kornwalii jest nieco ciekawsze wiosną niż północne, ale jestem gotów to sprostować.
Tak czy inaczej, spaceruj ścieżkami kornwalijskiego Półwyspu Południowo- -Zachodniego, aby dać sobie szanse zrobienia ciekawych zdjęć i odkrywaj zarówno cudowne fragmenty wybrzeżami, jak i inne atrakcje turystyczne tego wspaniałego hrabstwa.
Co mogę powiedzieć o Krainie Jezior? Może wystarczyłoby „piękna”. 15,8 miliona ludzi przyjeżdża tu co roku, a zaledwie 41 000 zamieszkuje tereny znajdującego się tutaj Parku Narodowego.
Jest to bez wątpienia najpopularniejszy wśród fotografów krajobrazowych region w Wielkiej Brytanii. Cieszę się, że spacerowicze, podróżnicy i fotografowie krajobrazu docierają do Krainy Jezior przyciągani jej pięknem. Dlaczego robiliby to, gdyby obszar ten nie był wyjątkowy?
Wszyscy miłośnicy jezior mają mniej lub bardziej osobiste powody, dla których lubią dane miejsca. Ja wciąż pozostaję niezdecydowany: jest to niesamowicie piękny region i wiele miejsc stanowi ucztę dla oczu, dlatego trudno jest mi wybrać jedno jedyne miejsce, dlatego uwielbiam cały ten obszar.
Niemożliwością byłoby to, aby na tej liście nie znalazło się hrabstwo Dorset: wszak mieszkam w tym wspaniałym regionie. Choć znany jest on najbardziej ze swojego pięknego wybrzeża, mnie najbardziej zachwyca trójkątna wyżyna Dorset granicząca z hrabstwami Somerset i Wiltshire. Cranborne Chase i West Wiltshire Downs to obszary oferujące wspaniałe, niezamieszkałe tereny idealne do fotografii krajobrazowej. W tym obszarze o wyjątkowej naturalnej piękności uwieczniać można wspaniałe scenerie z epoki żelaza. W ciągu jednego dnia można z łatwością przebyć ze statywem i aparatem starą drogą poganiaczy bydła prowadzącą do miasta Salisbury ze wspaniałą katedrą. Byłbym zaskoczony, gdyby te przepiękne krajobrazy nie zaowocowały wieloma wspaniałymi zdjęciami.
Moja pierwsza wyprawa fotograficzna do Chin zorganizowana w ramach warsztatów „Light & Land” pozwoliła mi się przekonać, że jeśli naprawdę chcę odkryć ten niezwykły kraj, to będę musiał udać się tam przynajmniej jeszcze pięć razy, a i wtedy uda mi się go poznać jedynie pobieżnie. Ta podróż była niezapomniana dla nas wszystkich, ponieważ nikt z nas wcześniej tam nie był. Przez znaczną część czasu przebywaliśmy w stanie całkowitego zdumienia, ponieważ nasza wiedza o tym kraju była niemal znikoma. Różnorodność krajobrazu, począwszy od pustyń na zachodzie po pnące się wysoko tarasy ryżowe prowincji Yunnan, sprawiała, że wszyscy cały czas mieliśmy otwarte usta. Trudno wyobrazić sobie lepsze miejsce do fotografowania.
Jezioro Titicaca w Andach rozciągające się pomiędzy Peru a Boliwią znajduje się na niesamowitej wysokości 3800 metrów i jest miejscem niemal mitycznym. Na szczęście istnieje naprawdę. Ma ono lazurowy kolor i jest on trudny do zaakceptowania: nigdy wcześniej nie widziałem takiej barwy. Zrozumiałe, że zdarzają się tu ciężkie ulewy, ale patrzenie poprzez majestatyczne jezioro na widoczne w tle Andy trudno jest porównać z czymkolwiek innym.
„Wyszczerbione” byłoby dobrym słowem opisującym Dolomity w północno-wschodnich Włoszech. Podobnie jak w przypadku wielu obszarów alpejskich, w czerwcu i na początku lipca wyjątkowo bujnie kwitną tam kwiaty. Wielka góra Marmolada wraz z białymi kościółkami stanowi klasyczny krajobraz Dolomitów.
Sport i wszelaka aktywność fizyczna to nieodłączny element kultury mieszkających tu ludzi. Dobrze pamiętam olimpiadę zimową, która odbywała się w Cortinie i mocno spopularyzowała Dolomity jako ośrodek narciarski. Ale te góry o postrzępionych graniach powinny być równie dobrze znane z uwagi na znajdujące się poniżej kwieciste doliny. Fotograf krajobrazu może tam spędzić bardzo udany tydzień, wykonując zdjęcia górskie i botaniczne. Krótki lot do Wenecji we Włoszech lub do Innsbrucku w Austrii, a następnie dwie godziny jazdy samochodem, przenosi Cię w sam środek alpejskiego krajobrazu w jego najlepszym wydaniu.
Przez kilka lat byłem zauroczony Andaluzją. Bliski mojemu sercu jest nie tylko niebiański kwiat migdałowca, od niedawna uważam za niezwykle interesujące także samo wybrzeże. Ten wspaniały region słynie ze wspaniałych miast: Granady z zapierającą dech w piersiach Alhambrą, Kadyksu i innych mniejszych miejscowości.
Liczne białe miasta porozrzucane w krajobrazie w fascynujący i stwarzający fotografowi pewne trudności sposób odbijają światło, ponieważ każda oświetlona słońcem powierzchnia rozświetla inną znajdującą się w pobliżu. W całym tym regionie musi być ponad sto takich „czystych białych plam”, a każda z nich ma swój niepowtarzalny charakter.
To fantastyczne miasto. Trudno uwierzyć, że Wenecja istnieje naprawdę i że nie jest miastem z Twoich snów. Uważam jednocześnie, że jest jednym z najtrudniejszych miast do sfotografowania. Przede wszystkim problem stanowi olbrzymi wybór tematów, dlatego wydaje mi się, że kluczem do sukcesu jest wyznaczenie sobie określonego celu, znalezienie odpowiedniego miejsca i czekanie.
Dopiero gdy miałem zaszczyt współpracować z pisarzem Adamem Nicolsonem nad książką The National Trust Book of Long Walks, odkryłem, jak bardzo niezwykły potrafi być krajobraz Wielkiej Brytanii. Wstydzę się tego, ale muszę przyznać, że po raz pierwszy odwiedziłem Yorkshire w 1982 roku.
W tamtych czasach więcej stodół, stajni i obór było zrujnowanych niż odrestaurowanych, ale ich główną zaletą dla spostrzegawczego fotografa była zawsze możliwość ich wykorzystania jako wizualnego „przerywnika” krajobrazu, tak samo jak można robić to w Krainie Jezior. Jest jednak jedna różnica: w Yorkshire budynki te często rozmieszczone są wzdłuż poziomych lub pionowych linii, w związku z czym tworzą różne wzory na płaskich polach.
Jestem pewien, że miłośnicy fotografii dronowej polubią Yorkshire tak samo, jak fotografowie krajobrazu wykonujący zdjęcia w terenie. Dzięki mozaice malowniczych pól uprawnych wspaniałą lokalizacją o każdej porze dnia jest też wioska Gunnerside leżąca niedaleko Richmond.
Fotografia krajobrazowa polega przede wszystkim na reagowaniu i interpretowaniu. Spróbuj zdefiniować swój własny cel najwyraźniej, jak tylko potrafisz.
Staraj się nie przykładać zbyt przesadnej uwagi jedynie do samego centrum kadru, malarze nigdy nie lekceważą krawędzi płótna. Obserwacja
Wszystkie elementy sceny, zarówno te, których się spodziewałeś, jak i te, które Cię zaskoczyły, powinny zostać umieszczone w kadrze w sposób świadomy lub pominięte.
Wniknij głęboko w swoje dzieło i spróbuj potraktować je jako bardziej wieloaspektową „produkcję”.
Jeśli tylko masz wystarczająco dużo czasu, staraj się pracować powoli. Poświęć się swojej fotografii. Pośpiech i stres są barierami dla kreatywności.
Obserwuj światło i to, w jakim stopniu jest ono odbijane i pochłaniane przez różne powierzchnie.
