Rozstrzygnięto konkurs Astronomy Photographer of the Year 2013. Obejrzyjcie zwycięskie zdjęcia i zobaczcie czym je wykonano
Królewskie Obserwatorium Greenwich ogłosiło wyniki konkursu na najlepsze zdjęcie o tematyce astronomicznej. Z ponad 1200 zgłoszonych prac wyłoniono zwycięzców w czterech kategoriach: "Earth and Space", "Our Solar System", "Deep Space", "Young Astronomy Photographer of the Year". Przyznano też trzy nagrody specjalne: "People and Space", "Robotic Scope" i "Sir Patrick Moore Prize for Best Newcomer".
Wśród nagrodzonych prac znalazły się zdjęcia przedstawiające tranzyt Wenus, zaćmienia słońca, zorzę polarną, komety, czy obiekty głębokiego nieba - wszystkie zachwycające i warte obejrzenia, tym bardziej, że większość fotografii wykonano tradycyjnym sprzętem fotograficznym, będącym w zasięgu miłośnika fotografii.
Zwycięzca kategorii "Earth and Space"
"Guiding Light to the Stars", fot. Mark Gee (Australia)
Spektakularny widok nieba południowego z wybrzeża Nowej Zelandii - centrum Drogi Mlecznej i jej satelickie galaktyki Obłoki Magellana. Najjaśniejsze punktowe światło to latarnia morska na przylądku Palliser.
Sprzęt: Canon 5D Mark III, 24 mm, f/2,8, ISO 3200, 30 s
Zwycięzca kategorii "People and Space"
"Moon Silhouettes", fot. Mark Gee (Australia)
To tylko pozornie proste ujęcie sylwetek na tle tarczy księżyca. W rzeczywistości trzeba być w odpowiedniej odległości, we właściwym miejscu, we właściwym czasie i z odpowiednią ogniskową obiektywu. Spełnienie tych wszystkich warunków to nie lada wyzwanie.
Mark Gee planował wykonanie tego zdjęcia przez ponad rok. Ludzie gromadzący się na Mount Victoria Lookout w Wellington w Nowej Zelandii, aby podziwiać z góry widok miasta zostali sfotografowani z ponad 2 km, w dzień po pełni księżyca.
Sprzęt: Canon 1D X, 800 mm z ekstenderem 1,4x, f/9, ISO 400, 1/125 s
Wyróżnienie w kategorii "People and Space"
"Hi. Hello.", fot. Ben Canales (USA)
"Byłem zahipnotyzowany pustką na tej górze. Wypełniony śniegiem szczyt dał czysty plan, umożliwiając wyeksponowanie Drogi Mlecznej. To jest moje ulubione zdjęcie, które pokazuje, jak to jest stanąć pod ogromem rozgwieżdżonego nieba".
Sprzęt: Canon 1D X, 14 mm, f/2.8, ISO 8000, 30 s
Wyróżnienie w kategorii "Earth and Space"
"A Quadruple Lunar Halo", fot. Dani Caxete (Spain)
Światło, które dociera do powierzchni Ziemi z przestrzeni kosmicznej musi najpierw przejść przez ziemską atmosferę. W tym przypadku małe kryształki lodu wysoko nad ziemią załamały światło księżyca, tworząc wokół niego wielokrotny efekt halo.
Sprzęt: Nikon D7000, 8 mm, f/5.6, ISO 500, 30 s
Wyróżnienie w kategorii "Earth and Space"
"Icy Visitor", fot. Fredrik Broms (Norwegia)
Można przewidzieć skąd będą wylatywać, ale nigdy nie wiadomo kiedy i w jakim kierunku polecą - meteory. Zdjęcie przedstawia sierpniowy rój meteorowy Perseidy w maksimum ich aktywności przypadającym na okolice 12 sierpnia. To zdjęcie jest złożeniem 23 fotografii, aby pokazać dynamizm tego fascynującego zjawiska.
Sprzęt: Nikon D700 z obiektywem Rokinon 14 mm f/2.8, ISO 3200, 30 s
Wyróżnienie w kategorii "Earth and Space"
"Icy Visitor", fot. Fredrik Broms (Norwegia)
Podobnie jak ośnieżone góry na pierwszym planie, jądro komety Panstarrs składa się głównie z lodu i skał. Jego rozmiary to zaledwie kilka kilometrów średnicy, ale po zbliżeni do Słońca, ogon gazu i pyłu rozciąga się na setki tysięcy kilometrów.
Sprzęt: Nikon D800 z obiektywem Nikkor 300 mm f/2.8, f/3,2, ISO 640, 1,6 s
Wyróżnienie w kategorii "Earth and Space"
"Green Energy", fot. Fredrik Broms (Norwegia)
Zorze polarne mogą przybierać różne kształty, formowane przez pola magnetyczne Ziemi. Tutaj, strumienie świecącego gazu wydają się być skręcone w gigantyczny wir nad Grøtfjord w Norwegii.
Sprzęt: Nikon D800 z obiektywem Nikkor 14–24 mm f/2,8 ustawionym na 14 mm, ISO 800, 4 s
Wyróżnienie w kategorii "Our Solar System"
"Cosmic Alignment: Comet Lemmon, GC 47 Tucanae and the SMC", fot Ignacio Diaz Bobillo (Argentyna)
Autor wykorzystał okazję do uwiecznienia na jednym ujęciu obiektu z naszego Układu Słonecznego, czyli komety Lemmon, która powraca w okolice Słońca co 11 000 lat, w towarzystwie obiektu z naszej Galaktyki - gromady kulistej 47 Tucanae oraz Małego obłoku Magellana, towarzyszącego naszej Drodze Mlecznej w wędrówce przez Wszechświat.
Sprzęt: Canon EOS 1000D z obiektywem Vivitar 135 mm, f/6.3, ISO 800, 20 x 300 s
Wyróżnienie w kategorii "Our Solar System"
"Ring of Fire Sequence, fot. Jia Hao (Singapur)
Ta wielokrotna ekspozycja pokazuje postęp obrączkowego zaćmienia Słońca w maju 2013 roku.
Sprzęt: Canon 5D Mark II z obiektywem Canon 70–200 mm f/4 i ekstenderem 1.4x, f/5,6, ISO 200, 1/125–1/8000 s
Zwycięzca kategorii "Our Solar System"
"Corona Composite of 2012: Australian Totality", Man-To Hui (Chiny)
Zdjęcie całkowitego zaćmienia słońca z 14 listopada 2012 pokazuje najbardziej zewnętrzną część atmosfery Słońca - koronę słoneczną. Przez wieki, całkowite zaćmienia Słońca były jedynym sposobem, aby ją zobaczyć. Nie jest to jednak typowa fotografia z zaćmienia. By oddać subtelne szczegóły korony słonecznej, proces łączenia kilkudziesięciu pojedynczych kadrów i edycji zajął autorowi dwa miesiące żmudnej pracy.
Sprzęt: Canon EOS 50D z obiektywem Canon 70–200 mm f/4 ustawionym na 200 mm, ISO 100, 81 x 1/500–4 s
Zwycięzca kategorii "The Sir Patrick Moore Prize for Best Newcomer"
Venus Transit, Foxhunter’s Grave, Welsh Highlands", fot. Sam Cornwell (Wielka Brytania)
Tranzyt Wenus przed tarczą słoneczną był jednym z najważniejszych wydarzeń astronomicznych 2012. Zjawisko trwało tylko 6 godzin, a zachmurzone niebo wielu osobom uniemożliwiło obserwacje tego rzadkiego zjawiska, które powtórzy się dopiero
w 2117 roku.
Sprzęt: Canon 5D Mark II z obiektywem 100–400 mm i ekstenderem 1.4x, ISO 50, 1/8000 s
Zwycięzca w kategorii "Deep Space"
"Celestial Impasto: sh2–239", fot. Adam Block (USA)
Za kilka tysięcy lat, co w skali astronomcznej jest "chwilą", te ciemne miejsca pełne pyłu i gazu, w których formują się gwiazdy, znikną. Wyłoni się piękna gromada gwiazd, którą będą oglądać przyszłe, odległe pokolenia.
Sprzęt: Teleskop Schulman o średnicy lustra 0,8 m na montażu EQ i kamerą STX (SBIG) 16803, całkowity czas naświetlania 15 godzin
