Poznaj podstawowe zasady rządzące oświetleniem w studio, aby Twoje czarno-białe zdjęcia portretowe nabrały profesjonalnego wyglądu
Zakup zestawu lamp błyskowych do domowego atelier wiąże się z niemałym wydatkiem, ale jest to inwestycja niezbędna, jeśli chcesz, by Twoje portrety się wyróżniały. Zestawy dla początkujących składają się z dwóch lamp i kilku różnych akcesoriów, które mocuje się z przodu fleszy. Większość kompletów zawiera softboksy lub parasolki, które umożliwiają zmiękczania i rozpraszanie światła gołych żarówek błyskowych w taki sam sposób, jak chmury zmniejszają ostrość promieni słonecznych. Szerokość rozchodzenia się światła w przypadku użycia parasolki jest zazwyczaj większa, niż gdy korzysta się z softboksu, w związku z czym parasolki są dobre do oświetlenia dużych przestrzeni, podczas gdy softboksy są lepsze, jeśli chcesz mieć wpływ na to, co będzie oświetlone, a co ukryte w cieniu. Dostaniesz również do dyspozycji okrągłe reflektory, mocowane z przodu lampy błyskowej. Takie odbłyśniki pozwalają uzyskać snop światła o kącie rozchodzenia się promieni wynoszącym około 90 stopni.
Foto
|
Jak ustawić aparat, by fotografować z lampą błyskowąPrzełącz aparat w tryb ekspozycji manualnej i ustaw czułość matrycy na ISO 100, przysłonę na f/11, a czas otwarcia migawki na 1/200 s. Zrób ujęcie próbne. Jeśli będzie ono zbyt jasne, to musisz mocniej przymknąć przysłonę (wybierając większą wartość f) bądź zmniejszyć siłę błysku. Z kolei jeżeli okaże się za ciemne, wręcz przeciwnie – ustaw szerszy otwór względny obiektywu lub zwiększ moc flesza. Zmianę siły błysku można osiągnąć albo poprzez regulację ustawienia mocy samej głowicy, albo przesunięcie jej bliżej lub dalej od tematu. W przeciwieństwie do światła zastanego, używając lamp błyskowych masz znacznie więcej możliwości. Potrzebujesz niższej wartości ISO? Zwiększ po prostu siłę błysku. Zależy Ci na małej głębi ostrości? Zmniejsz moc flesza i otwórz szerzej przysłonę. |
Bardzo łatwo jest zbytnio skomplikować rzeczy, kiedy dopiero rozpoczyna się swoją przygodę z oświetleniem studyjnym, dlatego zacznij od użycia jednej lampy. Będzie ona źródłem światła głównego. Zmieniając kąt, wysokość i położenie lampy tworzącej światło kluczowe, możesz osiągać całkowicie odmienne efekty. Światło świecące na wprost jest płaskie i rozjaśnia wszystkie cienie na twarzy. Umieszczone bardzo wysoko, wywołuje cienie pod podbródkiem i podkreśla kości policzkowe. Gdy lampę umieścimy z jednej strony, druga strona twarzy ukryta będzie w cieniu. Stawiając ją z tyłu, uzyskamy oświetlenie konturowe, podkreślające kształt sylwetki portretowanego.
Kiedy już poczujesz się pewnie, używając jednego światła – sięgnij po drugą lampę. W fotografii portretowej istnieją dwa główne sposoby jej wykorzystania. Po pierwsze, można stosować ją do uzupełnienia oświetlenia modela, np. wyzwalając flesz z mniejszą mocą w celu wypełnienia cieni lub oświetlając sylwetkę portretowanego z tyłu, aby utworzyć jasną obwódkę wokół sylwetki portretowanej osoby. Drugim rozwiązaniem jest użycie tego źródła światła raczej do oświetlania tła aniżeli tematu. Pozwala to na kontrolowanie kontrastu między modelem i drugim planem.
Im większa lampa, tym bardziej miękkie i zapewniające przyjemniejszy wygląd portretowanego daje światło. Być może wyda Ci się to dziwne, ale im bliżej źródła światła znajduje się temat, tym bardziej miękkie będzie oświetlenie, bo jego rozmiar w stosunku do modela ulegnie powiększeniu. Kolejnym dobrym sposobem jest zastosowanie techniki muskania światłem. Polega ona na umieszczeniu lampy z boku i oświetleniu przedniej części modela tylko krawędzią, a nie centralną częścią strumienia światła. Posłużenie się tą metodą to szansa na oświetlenie o bardziej otaczającym charakterze i równomierniej układające się wzdłuż postaci uwiecznianej osoby.