Zobaczcie, co zrobić, by Wasze zdjęcia portretowe wyglądały jeszcze lepiej. Specjalnie dla Was zebraliśmy wskazówki i rady od zawodowych fotografów
Zapewne nie bez powodu, to właśnie człowiek jest najczęściej fotografowanym tematem na świecie. Nasze emocje, kształty, rozmaite sposoby ekspresji i zachowania sprawiają, że wszyscy jesteśmy ekscytującymi obiektami kreatywnej fotografii.
Każdy z nas próbował kiedyś portretować, na początku wydaje się to zawsze dużo prostsze niż jakikolwiek inny rodzaj fotografii. Szybko okazuje się jednak, że wcale tak nie jest, bo dobry portret składa się tak samo z wielu "warstw", co dramatyczny krajobraz czy ekscytujące zdjęcie dzikiej przyrody. Naprawdę dobre zdjęcie portretowe wymaga dokładnej obserwacji, umiejętności wydobycia charakterystycznych szczegółów, komponowania elementów, które znajdują się zarówno w kadrze, jak i poza nim.
Na potrzeby tego artykułu pozbieraliśmy pomysły na interesujące zdjęcia ludzi. Przeczytajcie, a dowiecie się, jak robić ciekawe portrety w plenerze oraz we wnętrzach, zdecydujecie, czy wolicie zdjęcia spontaniczne, czy pozowane i czy lepiej fotografuje się Wam jedną osobę, czy grupę ludzi. Ale to nie wszystko. Postaramy się wytłumaczyć Wam także, jak pracować zarówno w świetle naturalnym, jak i z dodatkowym oświetleniem błyskowym, które jest nieodłącznym elementem arsenału portrecisty.
Jeżeli martwicie się, że opanowanie warsztatu profesjonalnego portrecisty będzie kosztowało Was fortunę, nie obawiajcie się - wybraliśmy takie rozwiązania, które są łatwo dostępne i ekonomiczne, zaczynajmy!
Oświetlenie modela - zdjęcia pod słońce |
|
| Jeżeli robicie zdjęcie pod słońce, czyli gdy główne źródło światła znajduje się za fotografowaną osobą, ustawcie ekspozycję, dostosowując pomiar do zacienionej twarzy. Unikajcie też stawiania modela przodem do słońca, mocne centralnie oświetlające źródło światła wypali tony, twarz będzie płaska i nieciekawa |
-
|
01Zamknięta przestrzeń
Sposób, w jaki fotografujecie, zależy od Waszej wizji, przeznaczenia zdjęcia czy pory roku. Zacznijcie od fotografowania w pomieszczeniach. To dobra szkoła i świetne miejsce, gdzie można zebrać bohaterów zdjęcia, a w przypadku dzieci nie trzeba będzie się obawiać, że zaraz znikną Wam z oczu.
02Niedoświetlone, czyste tło
Spróbujcie wyłączyć światła w korytarzu. Poproście rodzinę, by stanęła metr od drzwi wejściowych. Ustawcie swój aparat na punktowy pomiar światła i ustawcie ekspozycję na twarze. Umożliwi to zapisanie ich szczegółów i jednocześnie przyciemni korytarz, dzięki czemu otrzymacie czyste tło.
03Ubranie adekwatne do pory roku
Czasami fotografując na dworze, szczególnie zimą, będzie Wam trudno odnaleźć ciekawe kolory, które dodałyby zdjęciu ciepła i przyciągnęły wzrok. Natomiast latem kolor jest wszędzie, łatwo znaleźć soczyście zielony las lub barwne, kwieciste łąki. By uniknąć zbyt dużej liczby kolorów, warto ograniczyć się do kilku wiodących barw i wzorów. Dlatego ważne jest odpowiednie i przemyślane dopasowanie stroju portretowanej osoby.
04Niezmącone tło
Jednolite tło jest jednym z ważniejszych elementów w zdjęciach portretowych. Niektóre mieszkania mogą mieć przepiękne tapety ale jeżeli są zbyt wzorzyste, trzeba zmienić miejsce i ustawić się na tle np. jednokolorowej sofy, która nie odciągnie wzroku od portretowanej osoby.
To bardzo ważne, szczególnie jeżeli fotografujecie dzieci. Wysuńcie sofę z rogu, odkręćcie tyłem i na jej tle posadźcie dzieci. Dzięki temu będziecie mieli ładny jednolity kawał materiału.
Z racji tego, że kolor sofy może być wzmocniony przez wpadające do mieszkania światło, tło stanie się jeszcze ciekawsze i cieplejsze, ale nie odciągnie uwagi widza od bohaterów zdjęcia. W tym wypadku sprawdzi się nawet skórzana sofa czy elegancki narożnik.
05Scenariusz
Nie wystarczy zaprosić modeli w plener do ogrodu czy pobliskiego parku i zacząć ich ot tak po prostu fotografować. Dobry portret pokazuje określone emocje lub jakiś konkretny moment, a te zdarzają się zazwyczaj wtedy, gdy ktoś świetnie się bawi i zapomina o aparacie.
Zaplanujcie, co będziecie robić w czasie sesji. Pomyślcie o Waszej sesji jak o przygodzie, przespacerujcie się po lesie, zorganizujcie rodzinny piknik, wybierzcie się na plażę, zorganizujcie coś, w co wszyscy będą zaangażowani. Ludzie podczas zabawy szybko zapominają o aparacie i są naturalni.
06Ramka z liści
Często robiąc zdjęcia portretowe w plenerze, wykorzystujemy rośliny znajdujące się w tle. Tym razem spróbujcie zniżyć się nieco i fotografując z dołu, złapać na pierwszym planie jakieś pojedyncze kwiatki, źdźbła trawy czy gałązki. Niski punkt widzenia nadaje zdjęciu zupełnie innego wyrazu, a fotografowanie z perspektywy żaby lub owada czającego się w ogrodzie powoduje, że pierwszy plan sprawia bardzo ciekawe wrażenie.
07Zróbcie w pokoju trochę miejsca
Gdy fotografujecie we wnętrzach, zdarza się, że bohater jest przytłoczony przez otaczające go zewsząd meble i inne elementy wystroju. Spróbujcie ustawić go w rogu pokoju, fotografując z niskiej perspektywy zawrzecie w kadrze linie. Ściany będą stykać się ze sobą, z sufitem lub podłogą, a wzrok będzie mógł wędrować z centralnej części kadru w jego rogi, co da wrażenie przestrzeni. Efekt ten będzie podkreślony, jeżeli skorzystacie z obiektywu szerokokątnego.
Portret środowiskowy |
|
| Gdy robicie portret środowiskowy, zabałaganione tło będzie odciągać uwagę od głównego motywu. W takich zdjęciach tło musi być precyzyjnie uporządkowane, czasami specjalnie zaaranżowane, by ująć w nim tylko najważniejsze elementy, by każdy z nich prowadził do kolejnego i na końcu wskazywał najważniejszy - bohatera zdjęcia |
-
|
08Przysłona
Fotografowanie w plenerze z racji różnorodności kolorów i kształtów jest dosyć trudne. Jeżeli fotografujecie ludzi z przysłoną f/8, to nie będą się oni wyróżniać z tła, które ich otacza. Użyjcie przysłony f/2,8, która sprawi, że bohater zdjęcia będzie wyraźny, a tło plastycznie rozmyte. To tak zwany efekt wycięcia z tła. Wyraźne mogłoby odciągać uwagę.
09Kontrola ekspozycji
Gdy wyjdziecie z domu w plener, stracicie w pewnym stopniu kontrolę nad światłem. Gdy jest słonecznie, scena jest bardzo kontrastowa, przez co kłopotliwa dla pomiaru ekspozycji. Użycie długiej ogniskowej i ciasne kadrowanie sprawią, że ekspozycja będzie bardziej zrównoważona.
Teleobiektyw, taki jak popularny 70-200 mm, świetnie nadaje się do zdjęć w plenerze. Im więcej scenerii chcecie zawrzeć w tle, tym trudniej będzie Wam ustawić dobrą ekspozycję. Po prostu im szerszy kąt, tym więcej nierówno oświetlonej sceny w kadrze.
10Rozproszone odbicie flesza
We wnętrzach często kusi Was, by skorzystać z lampy błyskowej, szczególnie przy zdjęciach pozowanych. Jeżeli ustawicie duży otwór przysłony, czas na ok. 1/60 s i skierujecie błysk lampy na ścianę obok lub sufit, światło odbite od tych płaszczyzn zostanie ładnie rozproszone. Dzięki temu nie powstaną brzydkie cienie jak przy błysku bezpośrednio skierowanym na portretowaną osobę.
11Okaż zaufanie
Zazwyczaj bohaterowie zdjęcia najbardziej neutralne pozy przyjmują w czasie, gdy oczekują na Wasze instrukcje. Zwracajcie na nich uwagę, nawet jeżeli nie zamierzacie nimi kierować, analizujcie ich język ciała. Czy są spięci, gdy proponujecie im przybranie konkretnej pozy?
Starajcie się dawać bardziej ogólne uwagi i obserwujcie, jak interpretują Wasze słowa. Większość osób nie jest świadoma, pod jakim kątem i w jakiej pozie prezentuje się najlepiej, ale pokazując, że ufasz ich wyczuciu, sprawicie, że poczują się pewniej. Jak tylko znajdziecie pozę, która pasuje Wam obojgu, możecie zająć się jej dopracowaniem.
12Z profilu
Zdjęcie profilu może odkryć osobowość Waszej modelki. Takie ujęcie pokazuje charakterystyczne elementy. Często w czasie sesji poprzez odpowiednie ustawienie światła i aparatu staramy się chować podwójne podbródki, zmarszczki i inne niedoskonałości, w zdjęciu z profilu takie zabiegi są zdecydowanie trudniejsze do wykonania. Oczywiście w sytuacji, gdy Wasz bohater nie chce pokazać się z takiej strony, nie warto nalegać, ale jeżeli już zdecydujecie się na takie zdjęcie, pamiętajcie, że ujęcia z profilu najlepiej wyglądają na tle, które kontrastuje z kolorami skóry.
13Portrety środowiskowe
Ciekawym zabiegiem, mogącym podkreślić na zdjęciu charakter portretowanej osoby, jest sfotografowanie jej z atrybutami i przedmiotami, których używa na co dzień lub w miejscu, w którym często przebywa. Może to być żołnierz w mundurze lub stolarz w swoim warsztacie. W fotografiach rodzinnych starajcie się włączyć do kadru przedmioty, którymi otaczają się bohaterowie zdjęć.
Pamiętajcie, by przed przystąpieniem do robienia takich zdjęć spytać o pozwolenie, niektórzy ludzie są wrażliwi na punkcie np. warunków, w jakich mieszkają.
14Interakcja
By zdjęcia były bardziej spontaniczne, spróbujcie wywołać interakcję pomiędzy bohaterami. Rozmawiajcie z nimi i zadawajcie pytania. Jeżeli uda Wam się sprowokować ich do rozmowy (ze sobą wzajemnie), możecie wykorzystać ten czas i sfotografować nie osobę mówiącą (czego większość by się spodziewała), ale resztę osób, która jej słucha. Takie ujęcia mogą nieść ze sobą wiele ciekawych emocji.
15Mimika
Pamiętajcie, że obok pozycji modelki, równie ważny jest wyraz jej twarzy. Przelotne emocje uchwycone na zdjęciu mogą nabrać zupełnie innego znaczenia niż w momencie, w którym zostały uchwycone.
Zmarszczone brwi po pewnym czasie mogą zostać zrozumiane nie jako tymczasowy kaprys, ale jako negatywna część charakteru modelki.
16Wymiar i skala
Spróbujcie za każdym razem przemyśleć kwestię pojemności kadru i skali obrazu. Oczywiście nadal twarz portretowanej osoby jest głównym elementem fotografii i to ona jest najważniejsza, dlatego fotografując np. obiektywem szerokokątnym, dajcie jej odpowiednio dużo miejsca wokół, ale podejdźcie na tyle blisko, by dokładnie ją było widać. Innymi słowy, to człowiek jest najważniejszym elementem zdjęcia, pamiętajcie by nie zgubić go po drodze skupiając się na innych elementach Waszego kadru.
17Udawane sytuacje
Jeżeli obawiacie się spontanicznych portretów, możecie wyreżyserować sytuację, która będzie imitować naturalne i niewymuszone zachowanie. Poproście, by model spojrzał na coś, co znajduje się poza kadrem. Takie ujęcie może sugerować, że osoba jest myślami w innym miejscu i nie widzi obiektywu.
Zdjęcia portretowe - RAW czy JPEG? |
|
| Wybierzcie lepszy dla Was format: JPEG lub RAW. RAW jest dobry, gdy nie wiecie do końca, co chcecie osiągnąć. Może pomóc Wam wykaraskać się z kłopotów i poprawić ekspozycję. Ale JPEG-i są dużo bardziej uniwersalne. Nawet gdy lekko nie doświetlicie ciemne obszary i zachowacie detale w światłach, nie musicie zbytnio grzebać w Photoshopie, by łatwo poprawić swoje zdjęcie |
-
|
18Pozycja siedząca
Jeżeli chcecie zrobić tradycyjne "legitymacyjne zdjęcie", poproście modelkę, by usiadła. Będzie się wtedy czuła bardziej komfortowo i nie będzie oddalać się od Waszego aparatu.
19Kombinacje kolorystyczne
Gdy aranżujecie zdjęcie grupowe, pierwszym kryterium, którym kieruje się większość ludzi, jest ustawianie modeli według wzrostu. Wyżsi idą do tyłu, a niżsi przesuwają się na przód. Wszystko wydaje się w porządku, dopóki nie spojrzy się na zdjęcie i nie zauważy sposobu, w jaki rozkładają się na zdjęciu kolory, gdy okazuje się, że połączenie kolorów osób stojących obok siebie burzy równowagę kadru. Czasami takie oczywiste rzeczy jak wzrost mogą w obliczu miszmaszu kolorów stać się zupełnie niezauważalne.
20Marzenia senne
Całkowitą odwrotnością sytuacji, w której prosimy osobę o pozowanie, będzie zrobienie jej zdjęcia w czasie snu (oczywiście za jej zgodą). W czasie snu człowiek ma zazwyczaj rozluźnione mięśnie twarzy, jest zrelaksowany. Takie ujęcie nie kłamie i może wiele powiedzieć o uwiecznionej na nim osobie…
21Przekraczanie granic
Ograniczenia fizyczne, takie jak zbyt mała przestrzeń czy słabe światło, mogą zmniejszyć nieco poziom kreatywności przy zdjęciach grupowych. Wybierając jedną osobę, możecie poeksperymentować z perspektywą czy ustawieniem i stworzyć ciekawą kompozycję. Jednak zanim zaczniecie, upewnijcie się, że model lub modelka są na to gotowi. Jeżeli klient nie czuje się w tej sytuacji komfortowo, postarajcie się nie kombinować, wypróbujcie bardziej sprawdzone kompozycje.
22Najpierw grupowe, potem indywidualne
Z racji tego, że praca z grupą ludzi jest trudniejsza, to właśnie od niej powinniście zacząć sesje. Ustawianie ludzi to nie jest łatwa sprawa, szczególnie gdy na zdjęciu mają być dzieci, które szybko znikają z miejsca, w którym były ustawione i równie szybko się nudzą. Przy fotografowaniu kilku osób należy poświęcić tyle samo uwagi każdej z nich i dbać o jej komfort w czasie sesji.
Jeden z pytanych przez nas fotografów wspomina sesję, którą robił rodzinie na plaży. Rozpiętość wiekowa wynosiła od siedmiu do 85 lat. Wiadomo, że najstarsza osoba nie będzie w stanie stać zbyt długo, dlatego usadził nestorkę rodu na wygodnym krześle w centrum kadru, a rodzina stanęła wokół niej.
Staranne ustawienie bohaterów zdjęcia może przyczynić się do skomponowania naprawdę ciekawego zdjęcia. Dzięki temu zdjęcie będzie dopracowane, a rodzina zadowolona.
23Siła śmiechu
Czasami musicie się zachowywać jak sceniczny komediant. Jednak samo rozbawienie ludzi nie wystarczy, można tak pokierować pewnym wydarzeniem lub tematem, by wciągnąć w niego pozujących i wywołać u nich spontaniczny śmiech, który świetnie wychodzi na zdjęciach. Musicie nawiązać kontakt z grupą, a najłatwiej to zrobić właśnie w ten sposób.
24Podział w dużej grupie
Zdarzają się sytuacje, zwłaszcza podczas fotografowania bardzo licznych rodzin, że nie wiecie do końca, jak skomponować zdjęcie. Spróbujcie znaleźć jakiś klucz, według którego ustawicie konkretnych członków rodziny. Podzielcie grupę w małe podgrupy, dzieci ustawcie z przodu, starszych za nimi, jednak by zdjęcie nie było zbyt "przeładowane", rozdzielcie ich np. żywopłotem lub niską bramą.
Portret indywidualny |
|
| W indywidualnych portretach ustawiając modela mamy pełną swobodę. Można umieścić go w środku lub z boku, jednak ważny jest także punkt widzenia. Starajcie się kadrować tak, by horyzont znajdował się na wysokości głowy fotografowanej osoby, czasami można zniżyć się do samej trawy, by fotografować z perspektywy żaby z aparatem skierowanym w górę. Starajcie się być oryginalni, tak by Wasze portrety się wyróżniały |
-
|
25Inicjatywa w rękach modeli
Niezależnie od tego, czy fotografujecie duże grupy, czy pojedyncze osoby, świetną metodą pracy jest zaaranżowanie przestrzeni i oddanie jej w ręce modeli, by samodzielnie mogli się w niej odnaleźć i pozować do zdjęć według swojej wizji.
Ostatnio jeden z naszych ekspertów otworzył wielkie drzwi i wysprzątał cały pokój, do którego prowadziły, zyskując w ten sposób ładne, ciemne tło. Następnie przy drzwiach postawił małe drewniane krzesło i to na nie ustawił ostrość.
Dwóm chłopcom, których fotografował, powiedział, że mogą z tym krzesłem zrobić, co tylko chcą. Na początku obaj równocześnie starali się na nie wejść, potem jeden usiadł przed, a drugi na nim. Zdjęcie skupiło się na krześle, każda klatka była wynikiem poprzedniej, prawie jak na filmie, w którym widać następujące po sobie sceny. Dzieci miały niezłą frajdę, a zdjęcia wyszły świetnie.
26Zależności
Zazwyczaj pracujemy tylko z jedną osobą, pomyślcie jednak, jak druga mogłaby wpłynąć na wymowę portretu. Fotografując dwoje ludzi, musimy starać się podwójnie, ale w momencie, gdy pojawi się między nimi jakaś relacja, zdjęcie zyskuje na atrakcyjności. Czasami taką sytuację można wyreżyserować ale i tak najlepsza będzie ta spontaniczna.
27Zbliżenie
Pod koniec sesji jej bohaterka powinna czuć się już nieco bardziej rozluźniona, spróbujcie wtedy zmienić obiektyw i trochę się zbliżyć. Podejdźcie na tyle, by była w stanie ujrzeć swoje odbicie w szkle obiektywu. Właśnie wtedy gdy z zaciekawieniem popatrzy na nie, możecie wcisnąć spust migawki. W takich chwilach ludzie często się zapominają i jest to okazja do zrobienia naprawdę szczerych portretów.
28Opowiadanie historii
Zamiast dzielić grupę według np. płci, panie na prawo, panowie na lewo, zastanówcie się, jak za pomocą zdjęć można by opowiedzieć o nich jakąś ciekawą historię. Jak już wcześniej wspominaliśmy, można osadzić kogoś w roli "matki", centralnej postaci, wokół której zbiera się reszta uczestników sesji.
29W jednej linii
Największym wyzwaniem jest wykonywanie zdjęć rodzinnych w posępny, pochmurny dzień. By uzyskać optymalną głębię ostrości, powinniście ustawić przysłonę ok. f/8, ale w ciemny deszczowy dzień, ze słabym światłem, będziecie musieli też mocno podbić ISO. Spróbujcie ustawić wszystkich uczestników sesji w jednej linii, tak by móc wybrać nieco większy otwór przysłony, który pozwoli na "złapanie" większej ilości światła.
30Najbardziej korzystne ujęcie
Fotografując całe rodziny, będziecie mieli do czynienia z ludźmi o różnej posturze i urodzie. Fotografowanie z niskiego punktu widzenia daje ciekawe efekty, ale starsze osoby fotografowane w ten sposób mogą wyglądać bardzo niekorzystnie.
31Zrównoważone tony skóry
Gdy fotografujecie osobę o jasnej karnacji, najlepiej wykorzystać światło naturalne. Błysk wypełniający może spowodować utratę szczegółów, które chcieliście uchwycić. Z drugiej strony, delikatne światło wypełniające świetnie sprawdza się przy fotografowaniu osób o ciemnej karnacji. Wraz z tylnym oświetleniem, takim jak niebo lub okno, błysk wypełniający może rozjaśnić twarz schowaną w cieniu. Mocne światło z lampy studyjnej może w przypadku fotografowania osób o ciemnej skórze dać ciekawy efekt, ponieważ podnosi ono ogólny kontrast i daje większy zakres tonalny.
32Oświetlanie dużych grup
Bezpośredni błysk flesza często spłaszcza rysy twarzy, ale w przypadku grupowych zdjęć portretowych sprawdzi się bardzo dobrze. Gdy fotografujecie grupę wielu ludzi, boczne oświetlenie może pozostawić wyraźne i nieładne cienie. Ustawiając lampę bezpośrednio z przodu macie pewność, że wszyscy zostaną ładnie oświetleni.
33Używajcie światła naturalnego tak samo jak studyjnego
Szukajcie miejsc, gdzie możecie znaleźć rozproszone światło, takie jak w studiu. Może to być pod rozłożystym drzewem, gdzie mocne światło rozpraszane jest przez gałęzie drzewa, lub tuż przy oknie, przez które na przeciwległą ścianę padają promienie słońca. Takie świetlne prześwity i akcenty mogą dodać zdjęciu wyrazu i wyróżnić je spośród wielu innych. Pewnie chcielibyście przy takich ujęciach skorzystać ze światła wypełniającego, które pozwoliłoby Wam uniknąć przepalonych świateł lub zbyt mocnych cieni i dużego kontrastu. To oczywiste. Taki zabieg może okazać się konieczny, gdy fotografujecie kogoś z tylnym oświetleniem i chcecie wyłapać szczegóły jego twarzy, a pomiar aparatu usilnie próbuje to zmienić.
34Oświetlenie mieszane
Nie wiecie, czy zdecydować się na światło naturalne, czy żarowe? Czasami wykorzystanie obu źródeł światła może okazać się nader interesujące. Ustawcie modela we wnętrzu, obok okna, ale w tle zostawcie kilka włączonych świateł. Mieszanka światła naturalnego i żarowego może oświetlić bohatera sesji i pokój, w którym się znajduje, ciepłym i miękkim światłem.
Zdjęcia portretowe starszych dzieci |
|
| Ze starszymi dziećmi jest nieco trudniej, ponieważ musicie być bardziej psychologami niż fotografami. Fotografując dzieci w pewnym wieku, trzeba znaleźć równowagę pomiędzy tym, jak rodzice chcą, by dziecko zostało sfotografowane, a tym, jak samo dziecko chciałoby wyjść na zdjęciu. Czekaj, aż dziecko pokaże swoją prawdziwą naturę. Mama i tata będą zachwyceni, bo nieczęsto widzą dziecko zachowujące się w ten sposób |
-
|
35Synchronizacja z drugą kurtyną
Opcja synchronizacji z drugą kurtyną odpala błysk flesza zaraz przed zamknięciem migawki, zamrażając akcję, która ma miejsce w ostatnim momencie ekspozycji. Wykorzystanie tej techniki umożliwi pokazanie energii, jaką mają w sobie dzieci, połączy wyraźny obraz z efektownym świetlistym rozmyciem i pomoże w wykonaniu oryginalnego zdjęcia.
36Kreatywna zabawa fleszem
Ciekawsze efekty niż wbudowany flesz aparatu daje zewnętrzna lampa błyskowa zdjęta z sanek aparatu, można za jej pomocą ładnie wyizolować z tła naszą postać. By to zrobić, ustawcie lampy po przeciwnych stronach, tak by oświetlały modelkę z obu stron. Kąt 45 stopni daje najlepsze rezultaty, powoduje powstanie delikatnych cieni po przeciwnej stronie ciała. Gdy błysk pochodzi znad obiektywu, z poziomu stopki aparatu, zdjęcie wygląda po prostu płasko, bez zaakcentowanych kości policzkowych itd.
37Eliminacja przepaleń
Gdy fotografujecie w świetle naturalnym, wydaje Wam się, że macie niewielką kontrolę nad oświetleniem sceny. Gdy na Waszych zdjęciach dostrzegacie sporo przepalonych obszarów, zmieńcie miejsce, z którego fotografujecie lub w którym stoi modelka, tak by schować się przed mocnym słońcem, które psuje całą ekspozycję. Gdy takie rozwiązanie się nie sprawdza, spróbujcie zrobić zbliżenie, ustawcie większy otwór przysłony i zbliżcie się do modelki. Możecie wtedy za pomocą efektu rozmycia rozmyć przepalenia.
38Skorzystanie z blendy
Blenda to jedno z najważniejszych narzędzi w arsenale portrecisty. Jest ważna w pracy ze światłem, ale stanowi też ciekawy element interakcji. Prosząc kogoś, by potrzymał blendę i rozbił nią cienie, sprawiasz, że ta osoba bardziej angażuje się w sesje.
Jeżeli nie macie żadnej blendy, poszukajcie elementów krajobrazu, które naturalnie odbijają światło, to może być piasek, śnieg czy jasna ściana. Nada się praktycznie wszystko, co umożliwi doświetlenie portretowanej osoby. Pamiętajcie jednak, że im jaśniejsza powierzchnia, tym mocniejsze będzie światło, które się od niej odbija. Jakość i odcień światła będą odzwierciedlały kolor naturalnej blendy (piasek ociepli odbijające się od niego światło, powierzchnia metaliczna może ochłodzić).
W praktyce sprawdzi się nawet zwykła biała kartka choćby formatu A4.
39Wbudowany flesz
Opcja synchronizacji z drugą kurtyną odpala błysk flesza zaraz przed zamknięciem migawki, zamrażając akcję, która ma miejsce w ostatnim momencie ekspozycji. Wykorzystanie tej techniki umożliwi pokazanie energii, jaką mają w sobie dzieci, połączy wyraźny obraz z efektownym świetlistym rozmyciem i pomoże w wykonaniu oryginalnego zdjęcia. Wbudowany flesz świetnie sprawdza się w sytuacjach gdy ludzie, których fotografujecie poruszają się. Gdy jesteście w lesie lub na plaży, spróbujcie zamontować szerokokątny obiektyw i biegnąc za modelami (szczególnie dobrze sprawdza się to w przypadku dzieci) strzelić kilka zdjęć z bardzo niskiej perspektywy. Wbudowany flesz aparatu oświetli obiekt i podkreśli charakter oryginalnej perspektywy
40Niski punkt widzenia
Gdy częściej korzystacie z flesza niż światła naturalnego, pamiętajcie, by nie przesadzić z jego mocą. Mniejsza energia błysku to szansa na skorzystanie z większego otworu przysłony oraz zapisanie większej ilości szczegółów w cieniach.
41Fotografowanie radosnych dzieci
Niemowlęta mają swoje potrzeby. Dwie najważniejsze to jedzenie i sen. Gdy chcecie zrobić zdjęcie dziecka w najlepszym momencie, spróbujcie zorganizować sesję jakąś godzinkę po jedzeniu lub drzemce, wtedy dzieci są radosne i śmieją się do aparatu. Ciekawy może też być poranek, gdy dziecko budzi się pełne energii. Im później, tym większe prawdopodobieństwo, że model nie będzie skory do pozowania.
42Cierpliwość
Dzieci najlepiej fotografować już od momentu, gdy same są w stanie zapanować nad swoim ciałem. Chętnie pozują, ale nadal nie są skore do utrzymania jednej pozycji. Już teraz przyzwyczajajcie je do pracy z aparatem, ułatwi to robienie świetnych zdjęć, gdy nieco podrosną.
43Samodzielna stylizacja
Gdy fotografujecie młodych ludzi, powinniście przywiązywać dużą wagę do tego, jak są ubrani. Ludzie w tym wieku są świadomi siebie i swojego ciała, dlatego sprawcie, by dać im pewna dozę swobody, by poczuli się jak bohaterowie sesji zdjęciowej. Oczywiście będą wymagały kilku wskazówek. Lubią ubierać się w modne rzeczy, ale postarajcie się, by w czasie sesji miały raczej neutralne ubrania, w przeciwnym wypadku widzowie mogą zbytnio skupić się na ubiorze, nie zwracając uwagi na prezentowaną osobę.
44Dzieci z dala od rodziców
Dzieci w wieku szkolnym w obecności rodziców zachowują się zupełnie inaczej. Gdy poprosicie opiekunów, by w czasie sesji przeszli się na spacer i zostaniecie z dzieckiem sam na sam, zobaczycie, że będzie się ono zachowywało znacznie swobodniej. Widząc dziecko, które zachowuje się naturalnie możecie uchwycić w obiektywie jego prawdziwe "ja". Przyznajcie sami, przy rodzicach też staraliście się być grzecznymi i wzorowymi dziećmi - nieprawdaż?.
45Nie korzystajcie z flesza
Sprawa wydaje się oczywista, ale uświadamiamy sobie nasz błąd zazwyczaj dopiero wtedy, gdy dziecko z przymrużonymi oczami odwraca się od obiektywu i w obawie przed kolejnym oślepiającym błyskiem odmawia dalszej współpracy (to wersja łagodna). Flesz stresuje dzieci praktycznie w każdym wieku, dlatego musicie się nauczyć pracować w świetle zastanym. Jeżeli już naprawdę nie macie innego wyjścia i musicie użyć flesza, skorzystajcie z dyfuzora, który rozproszy światło, by aż tak bardzo nie raziło. Możecie także skorzystać z zewnętrznej lampy błyskowej i ustawić palnik pod innym kątem.
46Rekwizyty
Dzieci interesują się wszystkim wokół, dlatego by nie uciekały Wam sprzed obiektywu, dajcie im jakiś rekwizyt. Może to być zabawka, kawałek bułki czy jabłko. Zajmą się tym i nie będą ani specjalnie uciekać, ani grzebać w Waszym sprzęcie, który macie rozstawiony wokół.
"Lubię mówić dzieciom, że moja blenda to magiczny dywan, kładę ją na ziemi i daję im na niej usiąść. Dzięki temu mogą się z nią oswoić i nie boją się, gdy ustawiam potem obok nich wielką blendę", mówi nasz ekspert.
"Gdy robicie zdjęcia dzieciom, możecie przymocować do obiektywu jakąś zabawkę, co sprawi, że będą patrzeć w jego stronę. Łatwiej będzie im zrobić ciekawe zdjęcie".
47Zabawa
Dzieci mają niespożyte zapasy energii, dlatego nie łatwo namówić je do stania przed obiektywem. Najlepiej dać im się wyszaleć i śledzić ich poczynania. Uchwycenie dzieci w akcji umożliwia pokazanie ich energii. Oczywiście fotografowanie poruszających się obiektów jest dosyć trudne, ale jak mówią, nie ma nic za darmo. Spróbujcie się pobawić razem z dziećmi.
Skoncentrujcie się na jednym drzewie, pokażcie je dziecku, wyostrzcie na nie i poproście, by pobiegło w jego kierunku i jak najszybciej dotknęło pnia. Dzięki temu sesja będzie dla dziecka zdecydowanie przyjemniejsza, a Wy będziecie mogli zrobić naprawdę dobre zdjęcia.
48Niedoświetlanie zdjęć
Fotografując małe dzieci można wykorzystać technikę niskiego klucza. Wyłączcie więc wszystkie światła i korzystajcie jedynie z oświetlenia naturalnego. Przesuńcie sofę do okna, rozłóżcie na niej ciemny ręcznik i połóżcie na nim niemowlę. Niedoświetlając o dwie, trzy działki, otrzymacie zdjęcie, w którym tło jest prawie czarne, a z tej ciemności wyłania się rozkoszna buzia dziecka.
49Współpraca z liderem
Gdy fotografujecie grupę młodzieży, obojętnie, czy są rodziną, czy przyjaciółmi, przygotujcie się na to, że z początku będą wobec Was trochę nieufni. Spróbujcie rozpocząć sesję od fotografowania najbardziej aktywnego członka grupy. Gdy reszta zobaczy, że coraz lepiej Wam się współpracuje, pozostali nabiorą do Was zaufania, co ułatwi współpracę.
50Pokaż swoje zdjęcia
Pokazywanie fotografowanym osobom dopiero co wykonanych zdjęć nie jest najlepszym pomysłem; ludzie mogą poczuć się zbyt pewni siebie i spróbować przejąć kontrolę nad sesją lub zmusić Was do wykonania większej liczby ujęć. Z dziećmi jest nieco inaczej, pokazanie im wyników dotychczasowej pracy może sprawić, że jeszcze bardziej zaangażują się w sesję.
